چطور با فردی که از ابراز احساساتش جلوگیری میکند، کنار بیاییم؟
برقراری ارتباط با فردی که در ابراز احساسات خود دچار مشکل است، میتواند چالشبرانگیز باشد. ممکن است احساس کنید که به طور کامل درک نمیشوید یا نیازهای عاطفی شما نادیده گرفته میشوند. با این حال، درک و همدلی میتواند کلید حل این مسئله باشد. در این پست، 15 نکته برای کمک به شما در کنار آمدن با این وضعیت ارائه میدهیم:
- ✔️
صبور باشید:
تغییر الگوهای رفتاری زمان میبرد. ناامید نشوید و به تلاش خود ادامه دهید.
- ✔️
درک کنید که چرا او اینگونه است:
سعی کنید دلیل عدم ابراز احساسات او را درک کنید. شاید در گذشته تجربههای ناخوشایندی داشته است. - ✔️
قضاوت نکنید:
سرزنش کردن و قضاوت کردن، او را بیشتر در لاک خود فرو خواهد برد. - ✔️
فضایی امن و بدون قضاوت ایجاد کنید:
او را تشویق کنید که بدون ترس از انتقاد، احساساتش را با شما در میان بگذارد.
- ✔️
سوالات باز بپرسید:
به جای سوالاتی که با بله یا خیر پاسخ داده میشوند، سوالاتی بپرسید که او را به توضیح بیشتر وادار کند. مثلا به جای “خوبی؟” بپرسید “روزت چطور بود؟”. - ✔️
گوش شنوا باشید:
با دقت به حرفهایش گوش دهید و سعی کنید احساساتش را درک کنید، حتی اگر آنها را به طور کامل بیان نکند. - ✔️
از زبان بدن او آگاه باشید:
گاهی اوقات، احساسات از طریق زبان بدن بروز پیدا میکنند. به نشانههای غیرکلامی او توجه کنید. - ✔️
نیازهای خود را بیان کنید:
به طور واضح و محترمانه نیازهای عاطفی خود را بیان کنید. به او بگویید که چه چیزی از او میخواهید. - ✔️
مثال بزنید:
خودتان با بیان احساساتتان، به او نشان دهید که ابراز احساسات اشکالی ندارد. - ✔️
به پیشرفتهای کوچک اهمیت دهید:
حتی کوچکترین تلاش او برای ابراز احساسات را تحسین کنید و قدردان باشید. - ✔️
مراقب خودتان باشید:
از خودتان غافل نشوید. اگر نیاز به حمایت دارید، از دوستان یا یک متخصص کمک بگیرید. - ✔️
مرز تعیین کنید:
اگر عدم ابراز احساسات او باعث آسیب رساندن به شما میشود، مرزهایی را تعیین کنید و از خودتان محافظت کنید. - ✔️
از درمانگر کمک بگیرید:
اگر مشکل جدی است، کمک گرفتن از یک درمانگر متخصص میتواند بسیار مفید باشد. - ✔️
روی نقاط قوت رابطه تمرکز کنید:
به جای تمرکز بر ضعفها، روی نقاط قوت رابطه تمرکز کنید و سعی کنید آنها را تقویت کنید. - ✔️
واقع بین باشید:
انتظار نداشته باشید که او یک شبه تغییر کند. این یک فرایند زمانبر است.
به خاطر داشته باشید، اگر احساس میکنید که وضعیت غیرقابل تحمل است و به سلامت روانی شما آسیب میرساند، نباید از ترک رابطه احساس گناه کنید.
درک کنید که چرا این اتفاق میافتد
اولین قدم، درک دلیل عدم ابراز احساسات طرف مقابل است. آیا این مسئله به دوران کودکی او برمیگردد؟ آیا از آسیبپذیری میترسد؟ آیا فرهنگ خانوادگیاش اجازه ابراز احساسات را نمیداده؟ سعی کنید با صحبت کردن با او (به روشی غیرتهاجمی و دلسوزانه) به درک بهتری از این موضوع برسید. سوالاتی بپرسید که او را تشویق به فکر کردن و صحبت کردن کند. از قضاوت کردن یا سرزنش کردن او خودداری کنید. هدف شما درک کردن است، نه مقصر دانستن. گاهی اوقات، کمک گرفتن از یک متخصص (مشاور یا روانشناس) میتواند دیدگاه جدیدی به شما بدهد و در این مسیر راهنمایی کند.
فضایی امن و بدون قضاوت ایجاد کنید
ایجاد فضایی امن و بدون قضاوت، کلید اصلی برای تشویق طرف مقابل به ابراز احساسات است. او باید احساس کند که میتواند بدون ترس از تمسخر، قضاوت یا تحقیر، با شما صحبت کند. به او نشان دهید که به حرفهایش گوش میدهید و برای احساساتش ارزش قائل هستید. فعالانه گوش دهید و از تماس چشمی استفاده کنید. از به کار بردن جملاتی مانند “نباید اینطوری احساس کنی” یا “این که چیزی نیست” خودداری کنید. این جملات احساسات او را بیاعتبار میکنند. به او اطمینان دهید که در کنارش هستید و از او حمایت میکنید، حتی اگر با احساساتش موافق نباشید. سعی کنید صبور باشید و به او فرصت دهید تا با سرعت خودش پیش برود. فشار آوردن به او میتواند نتیجه معکوس داشته باشد.
ارتباط باز و با صداقت را تشویق کنید
خودتان پیش قدم شوید و احساسات خودتان را به اشتراک بگذارید. این کار به او نشان میدهد که ابراز احساسات اشکالی ندارد و حتی میتواند رابطه را قویتر کند. در مورد احساسات خودتان با صداقت صحبت کنید، حتی اگر احساسات سختی مانند خشم یا ناراحتی باشند. البته، مراقب باشید که او را سرزنش نکنید. از زبان بدن خود برای نشان دادن همدلی و توجه استفاده کنید. حالات چهره، حرکات دست و نحوه نشستن شما میتواند تاثیر زیادی بر روی نحوه ارتباط شما داشته باشد. 
سوالاتی بپرسید که او را تشویق به صحبت کردن کند. به جای پرسیدن سوالات بله/خیر، سوالات باز بپرسید که او را مجبور به توضیح دادن کند. از سکوت نترسید. گاهی اوقات، فقط حضور داشتن و سکوت کردن میتواند کمک کننده باشد.
احساسات خودتان را بشناسید و مدیریت کنید
اگر احساس میکنید که از عدم ابراز احساسات طرف مقابل خسته یا ناامید شدهاید، با یک دوست، خانواده یا مشاور صحبت کنید. به خودتان یادآوری کنید که شما مسئول تغییر رفتار طرف مقابل نیستید. تنها میتوانید او را تشویق کنید و فضایی امن برای او ایجاد کنید. مرزهای سالمی در رابطه تعیین کنید. اگر نیاز دارید که طرف مقابل احساسات خود را بیشتر ابراز کند، این موضوع را به طور واضح و محترمانه بیان کنید.
صبور باشید و انتظارات واقع بینانه داشته باشید
تغییر عادتها زمان میبرد. انتظار نداشته باشید که طرف مقابل یک شبه به فردی کاملاً متفاوت تبدیل شود. پیشرفتهای کوچک را جشن بگیرید و به او نشان دهید که قدردان تلاشهایش هستید. به دنبال نشانههای غیرکلامی باشید. گاهی اوقات، افراد احساسات خود را از طریق زبان بدن، لحن صدا یا رفتارشان نشان میدهند. به جای تمرکز بر روی کمبودها، بر روی نقاط قوت رابطه خود تمرکز کنید. به خودتان یادآوری کنید که این یک سفر است، نه یک مقصد.
به دنبال حمایت باشید
صحبت کردن با دوستان، خانواده یا یک درمانگر میتواند در مدیریت احساسات شما در حالی که با شریک زندگی خود روبرو هستید، مفید باشد. گروه های پشتیبانی آنلاین و حضوری میتوانند مکان های مفیدی برای به اشتراک گذاشتن تجربیات و یادگیری از دیگران باشند. متخصصان سلامت روان میتوانند ابزار و استراتژی هایی را برای بهبود ارتباط و ایجاد رابطه سالم تر ارائه دهند. در صورتی که عدم ابراز احساسات شریک زندگی شما بر سلامت روان شما تأثیر می گذارد، به دنبال حمایت باشید. شما سزاوار این هستید که در یک رابطه سالم و رضایت بخش باشید.
در صورت نیاز آماده ترک باشید
اگر تمام تلاش خود را کردهاید و احساس میکنید که رابطه همچنان سالم و رضایتبخش نیست، آماده باشید تا آن را ترک کنید. حفظ سلامت روان و عاطفی شما اولویت دارد. گاهی اوقات بهترین راه برای کمک به کسی این است که از او دور شوید. قبل از تصمیم گیری، با یک مشاور یا روانشناس صحبت کنید. شما شایسته یک رابطه ای هستید که در آن دوست داشته شوید و از شما حمایت شود.
درک سبک های مختلف ابراز احساسات
همه افراد به یک شکل احساسات خود را ابراز نمی کنند. برخی افراد بسیار آشکار هستند، در حالی که دیگران ظریف تر هستند. سعی کنید درک کنید که شریک زندگی شما چگونه احساسات خود را ابراز می کند، حتی اگر اینطور نیست که شما انتظار دارید. به نشانه های غیرکلامی مانند زبان بدن، لحن صدا و حالات چهره توجه کنید. همه متفاوت هستند، اما باید هر دو طرف با نیازهای عاطفی یکدیگر آشنا باشند.
به دنبال فعالیت هایی باشید که باعث صمیمیت عاطفی می شوند
فعالیت های زیادی وجود دارد که میتواند به ایجاد صمیمیت عاطفی بین شما و شریک زندگی تان کمک کند. با هم صحبت کنید. به طور منظم وقت بگذارید تا در مورد زندگی خود، احساسات خود و رویاهای خود صحبت کنید. با هم بخندید. خنده راهی عالی برای ارتباط و رهایی از تنش است. با هم کارهای جدید انجام دهید. انجام کارهای جدید با هم میتواند راهی عالی برای ایجاد خاطرات جدید و تقویت پیوند شما باشد. با هم داوطلب شوید. کمک به دیگران راهی عالی برای احساس خوب و ایجاد یک ارتباط عمیق تر با شریک زندگی تان است. صمیمیت عاطفی کلید یک رابطه سالم و رضایت بخش است.
از انتقاد و سرزنش دوری کنید
انتقاد و سرزنش میتواند به رابطه شما آسیب برساند.این نوع رفتار میتواند باعث شود شریک زندگی شما احساس کند که مورد حمله قرار گرفته و قضاوت می شود که این میتواند آنها را از ابراز احساسات بیشتر باز دارد.به جای انتقاد و سرزنش، سعی کنید از کلمات “من” برای بیان احساسات خود استفاده کنید.مثلا به جای اینکه بگویید “همیشه دیر می کنی”، بگویید “وقتی دیر می کنی، احساس می کنم نادیده گرفته می شوم.” بیان احساسات خود به این روش کمتر تهاجمی است و احتمال بیشتری وجود دارد که شریک زندگی شما گوش کند و به شما پاسخ دهد.
سعی کنید در زمان مناسب و لحن مناسب به موضوعات رسیدگی کنید.
هنگام حل تعارض، همیشه به شریک زندگی خود احترام بگذارید.یاد بگیرید که سازش کنید و متوجه شوید که همیشه نمی توانید همه چیز را به دلخواه خود داشته باشید.هیچ کس کامل نیست، و همه ما در حال پیشرفت هستیم.صبور باشید و به شریک زندگی خود فضا و زمان لازم برای رشد را بدهید.سعی کنید درک کنید که آنها به زمان نیاز دارند.با گذشت زمان، با درک بهتر نیازهای یکدیگر میتوانید یک رابطه رضایت بخش داشته باشید.
تمرین قدردانی
به طور منظم از شریک زندگی خود برای کارهایی که انجام می دهد یا صفاتی که دارد تشکر کنید. به دنبال چیزهایی باشید که در شریک زندگی خود قدردانی می کنید و به آنها بگویید. یادداشت های قدردانی بنویسید یا کارهای کوچکی برای نشان دادن قدردانی خود انجام دهید. با گذشت زمان، این میتواند روابط قوی تری را تقویت کند.
از شوخ طبعی استفاده کنید
شوخ طبعی میتواند راهی عالی برای رهایی از تنش و ایجاد ارتباط عاطفی باشد. با هم بخندید، جوک بگویید و موقعیت های خنده دار را به اشتراک بگذارید. اما مراقب باشید که از شوخ طبعی برای تحقیر، طعنه زدن یا اجتناب از حل مشکلات استفاده نکنید. شوخ طبعی باید وسیله ای برای تقویت پیوند شما باشد، نه اینکه آن را از بین ببرد. گاهی اوقات، خنده راهی است برای کاهش تنش و ایجاد صمیمیت بیشتر.
مرزهای مشخص تعیین کنید
مشخص کردن مرزهای سالم در رابطه ضروری است. مرزهای شما میتواند شامل موارد مختلفی باشد، از جمله نحوه رفتار با شما، نحوه گذراندن وقت با هم و نحوه مدیریت مالی. اهمیت دارد که محدودیت های خود را بدانید. مرزها برای یک رابطه سالم و برابر ضروری هستند.
با خودتان مهربان باشید
روابط میتواند چالش برانگیز باشد و باید با خودتان مهربان باشید. به خودتان اجازه دهید احساسات خود را پردازش کنید، به دنبال حمایت باشید و از خودتان مراقبت کنید. شما فقط میتوانید خودتان را کنترل کنید. اگر به طور مداوم ناراحت، ناامید یا نادیده گرفته می شوید، ممکن است وقت آن رسیده باشد که رابطه را ارزیابی مجدد کنید. رفاه شما باید اولویت اصلی شما باشد.
حوصله سر برترین کاری که میتونیم بکنیم اینه که مدام از طرفمون توقع داشته باشیم زود تغییر کنه. یکی دو ماه پیش با همین مشکل داشتم کلافه میشدم. میخواستم هرروز یه قدم جلوتر بره ولی انگار بیشتر میکردمش تو خودش. یاد گرفتم گاهی بهترین حمایت اینه که فضایی بدی که خودش با سرعت خودش بتونه جلو بیاد…
اشتباهی که نباید بکنی اینه که احساساتش رو براش تفسیر کنی. مثلا نگو “الان ناراحتی چون فلان اتفاق افتاد”. اینجوری حس میکنه داره مورد قضاوت قرار میگیره…
یه چیز دیگه که فهمیدم اینه که نباید دنبال جای خالی احساسات طرف تو افراد دیگه بگردی. اگه نیاز داری کسی حرف دلت رو بشنوه، بهتره دوست یا فامیلی باشه که رو همین موضوع با هم توافق دارید… 😊
یه نکتهای هم که هیچکس نمیگه اینه که گاهی اوقات اون طرف واقعا نمیدونه چه احساسی داره. خود من بارها دیدم که طرف موقع ناراحتی اصلا متوجه نیست داره عصبانی میشه…
چیز عجیبی که توی سایتتون خوندم و جای دیگه ندیدم این بود که گاهی رفتارهای سادهای مثل یه دست کشیدن آروم روی شونه میتونه بیشتر از هزارتا حرف تو دل طرف رو باز کنه…